Ένα βιβλίο-πρόκληση της μνήμης μας.

Μια έκδοση που στοχεύει την αφύπνιση μας

« Όταν η Δημοκρατία έρχεται με τα χέρια βαμμένα με αίμα,

είναι πολύ δύσκολο να της σφίξεις το χέρι»

Όσκαρ Ουάιλντ

Επιμέλεια Δημοσίευσης: Γιάννης Γαβρίλης

Μετά από σεπτή σιωπή 47 χρόνων, η Χριστί­να Δημητρακάκη-Μουστακλή, χήρα του Αντι­στρατήγου Σπύρου Μουστακλή, έγραψε ένα μοναδικό βιβλίο. Από Σιωπηλός Μάρτυς, έγινε δριμύς κατήγορος. Κατήγορος του πιο αυταρχι­κού καθεστώτος που γνώρισε η Ελλάδα τα τε­λευταία 100 χρόνια.

Το βιβλίο είναι γραμμένο με αυστηρή συλλο­γή, εξέταση και αντιπαράθεση όλων των γεγο­νότων και παίρνει τη μορφή ενός αμείλικτου ντοκουμέντου. Η συγγραφέας ξεκίνησε να κρα­τάει τις πρώτες σημειώσεις μέσα στην κόλαση της Δικτατορίας, ξεπερνώντας απέραντες δυ­σκολίες. Το ύφαινε στον αργαλειό της τέσσερις δεκαετίες και τώρα μας παραδίδει ένα ακλόνη­το έργο, όπλο και επιχείρημα γι’ αυτή τη ζοφε­ρή εποχή του Ελληνισμού. Πρόκειται για έναν σιωπηλό πρωταγωνιστή εκείνων των ζοφερών γεγονότων που συνέβησαν τον Μάιο του 1973, στο διαβόητο κάτεργο της ΕΑΤ–ΕΣΑ.

Η Χριστίνα Μουστακλή δεν προσεγγίζει το βιβλίο σαν ένα πρόσωπο που συγγε­νεύει με τον ήρωα Ταγματάρχη Μουστακλή. Ένα πράγμα πετυχαίνει στις 750 σελί­δες του βιβλίου. Ξεσκίζει τον φερετζέ του δήθεν δημοκρατικού καθεστώτος του Γε­ωργίου Παπαδοπούλου και του Δημήτρη Ιωαννίδη και αποκαλύπτει πλήρως τον αυταρχισμό ενός φασιστικού καθεστώτος. Το βιβλίο αυτό είναι φωνή. Είναι κραυγή.

Η σιωπηλή μάρτυς εξιστορεί τα γεγονότα με απόλυτη νηφαλιότητα. Προφανώς, μιλάει εξ ονόματος όλων όσων υπέστησαν τα δεινά της τυραννίας. Είναι ένα βιβλίο ενάντια στη βία και στον εξευτελισμό του ανθρωπίνου σώματος. Ο ήρωας Σπύρος Μουστακλής, «ο πραγματικός αγωνιστής της Δημοκρατίας», όπως τον αποκαλεί ο Πρόεδρος της Βουλής κ. Κωνσταντίνος Αν. Τασούλας στον πρόλογό του, άντε­ξε στα βασανιστήρια, τις νύχτες που επιχειρούσαν να τον μετατρέψουν σε κατα­δότη των αγωνιστών του Κινήματος του Ναυτικού. Έμεινε σιωπηλός. Δεν μίλησε.

Δεν έχουμε ίσως τέτοιο προηγούμενο. Πρέπει να γυρίσουμε πολλά χρόνια πίσω. Στον Ρήγα και στο Διάκο. Η θυσία του Σπύρου Μουστακλή σε τέτοια κλίμακα ανέρχεται.