Η αυταπάτη του σημαντικού

Σχόλιο

 Της Μαρίας Σμιλίδου

Ο Αλέξης τσακώνεται με τον Κυριάκο και ο Κυριάκος με τον Αλέξη, για όλα. Και για τα πτυχία(!). Ο Αλέξης αγωνιά για τον Τσακαλώτο και τους 53. Ο Στουρνάρας -σχεδόν- υβρίζει τον προκάτοχό του Προβόπουλο και μειώνει τον Βαρουφάκη (εύκολος στόχος αυτός). Ο Βαρουφάκης απαντά και λέει με στόμφο «Παραδίδω τον Στουρνάρα στην κρίση του λαού». Η δόση που είναι υποδόση, έρχεται σπασμένη με δόσεις για να μην ξεχνάμε ότι είμαστε και χρεοκοπημένοι και εξαρτημένοι. Οι πιο πολυπαιγμένες λέξεις στον καθημερινό πολιτικό λόγο έχουν καταντήσει κουρέλια, ας πούμε… μεταρρυθμίσεις. Άλλο εννοεί το κάθε πολιτικό κόμμα, κάτι διαφορετικό το ΔΝΤ , κάτι άλλο το Βερολίνο και πάει λέγοντας.

Όλα αυτά που μοιάζουν ασυνάρτητα – και όμως δεν είναι – συνθέτουν την ασυναρτησία της μη κανονικής ζωής μας. Αραδιασμένα στην πρώτη στοιβάδα της επικοινωνίας. Της πολιτικής και μιντιακής ζωής. Πόση σχέση να έχουν με την αληθινή ζωή; Η Άρτεμις 21ενός ετών που τα μάτια της λάμπουν από τη φόρα για ζωή, τι να σκέφτεται άραγε; Και εκείνος ο ψαράς στην Αμοργό που άμα εγώ δεν έχω καιρό για χάσιμο εκείνος δεν έχει καρδιά για σκάσιμο, τι μορφασμό θα έκανε αν του τα έλεγα αυτά, την ώρα που μάζευε τα δίχτυα;

Μεγάλη η απόσταση… Μεγάλη και η αυταπάτη του σημαντικού. Ο καθείς από εμάς στον μικρόκοσμό του, που στην φαντασία μου έχει τη μορφή σαπουνόφουσκας . Πλαφ, σκάει και εξαϋλώνεται. Τρέχεις μετά στον ψυχαναλυτή, ψυχολόγο κτλ . Και έχω και την κυρία Μάρθα-τη συμπαθή γειτόνισσά μου-που όποτε με συναντά στην είσοδο της πολυκατοικίας με ρωτά για τον Παϊσιο. Τι να απαντήσω … καταλήγω να την ακούω με προσοχή ,να τα πει και αυτή κάπου να ξεσκάσει. Προτιμώ την ΝΑΣΑ και τις εντυπωσιακές ανακοινώσεις της . Αφού αυτά που ζούμε τερματίζουν την λογική γιατί να μην τα πάμε παραλόγως; Ή εξωπλανητικά… Σας το ομολογώ . Όποτε θέλω να ξεφύγω από τα αβαθή μια βαρετής πολιτικής κουβέντας, πετάω κάτι για την εξωγήινη ζωή με σχετική επιχειρηματολογία και οι συνδαιτυμόνες κοκαλώνουν για λίγα δευτερόλεπτα. Σας το συστήνω ανεπιφύλακτα ! Αφελή δεν μπορούν να σε χαρακτηρίσουν, οπότε η φαντασία παίρνει το χώρο της κουρασμένης λογικοφάνειας και η επιστήμη καταβροχθίζει την… «περιορισμένης ευθύνης στενή λογική».

Και κλείνοντας θα επικαλεστώ τον διακεκριμένο Καθηγητή Φυσικής Υψηλών Ενεργειών στο Texas A&M University και μέλος της Ακαδημίας Αθηνών, τον κ. Δημήτρη Νανόπουλο «Οι διαστάσεις που μας επηρεάζουν είναι τουλάχιστον 11 από τις οποίες οι 7 αναδιπλώνονται και συμπαγοποιούνται και δεν είναι αντιληπτές από τις αισθήσεις μας». Και μετά άντε βρεις την άκρη μόνο με τη λογική που δεν ανήκει ούτε καν στις 5 αισθήσεις …

Στη συνέχεια

Σχετικά Άρθρα

Συζήτηση σχετικά με post